Bir zamanlar Avrupa entegrasyon projesinin beşiği olan altı kurucu ülke, göçle ilgili artan endişeler nedeniyle artık radikal sağ partilerin doğum yeri haline geldi.
Avrupa Birliği’nin 6 kurucu ülkesinde (Belçika, Fransa, Almanya, İtalya, Lüksemburg ve Hollanda) 1950’li yıllarda Avrupa Topluluğu’nu kuran “İç Altılı” olarak adlandırılan aşırı sağ ve muhafazakar partilere verilen destek, sınır tanımıyor.
Çünkü Ipsos’un Euronews için Avrupa Birliği genelinde toplam 26 bin kişi üzerinde yürüttüğü özel araştırmanın sonuçları da bunu gösteriyor.
Bu arada altı kurucu ülkede 10 bin Euronews anketi yapıldı.
AB’nin “atan kalbi” sayılan “İç Altılı”da neler olup bittiğini anlamak, Birliğin nabzının canlı tutulması açısından her zaman önemli olmuştur.
Ancak ankete göre, 6-9 Haziran’da yapılması planlanan Avrupa Parlamentosu seçimleri için önde gelen siyasi partilerin sandalye tahminlerine bakıldığında, bu ülkelerin ne kadar hızlı bir şekilde radikal sağa doğru yöneldiği görülüyor.
Merkez sağ Avrupa Halk Partisi (EPP) Almanya ve Lüksemburg’da hâlâ anketlerde önde gidiyor.
Ankete göre, İtalya’nın sağcı Fratelli d’Italia partisinin şu ana kadarki en iyi seçim performansını elde ederek yedi milletvekilinden oluşan sandalye sayısını 23’e çıkarması bekleniyor.
Daha da etkileyici olanı, Fransa, Hollanda ve Belçika’da aşırı sağcı Meclis grubu Kimlik ve Demokrasi (ID) Partisi’ne bağlı üç partinin anketlerde önde olması.
Geçişin başarısız olması
Euronews’in araştırmasına göre, Avrupa Parlamentosu’ndaki altı kurucu ülkedeki merkez sağ veya aşırı sağ partilere mensup milletvekili sayısı 135’ten 153’e çıkacak.
Bu, eğer bir sonraki Avrupa Parlamentosu Roma Antlaşması sırasında seçilirse, tam bir koalisyonun toplam seçilmiş parlamenterlerin neredeyse yarısını kolaylıkla kapsayabileceği anlamına gelir.
Adenauer, Schuman ve De Gasperi gibi Avrupa Kömür ve Çelik Topluluğu’nun (orijinal AB) kurucu babaları, Geert Wilders veya Marine Le Quill gibi Avrupa entegrasyonunun en sadık muhaliflerinden bazılarının başarısı karşısında dehşete düşmüş olabilir. .
Ancak AB yanlısı umutlar muhafazakarlarla merkez sağ partiler arasındaki çıkar ilişkisine bağlı.
Avrupa Komisyonu Başkan Yardımcısı ve EPP’nin önde gelen isimlerinden Margaritis Schinas, 19 Mart’ta Euronews On Air programına ilişkin yaptığı açıklamada şunları söyledi: “İtalya Başbakanı Giorgia Meloni’yi Rusya Devlet Başkanı Vladimir için bir katalizör olarak görmüyorum Putin’i aşırı sağa karşı bir katalizör olarak görmüyorum.” Ben bunu bir baraj olarak görüyorum” dedi.
Değişen siyasi manzara, göç sorunları tarafından yönlendiriliyor gibi görünüyor; Fransa (%62), Almanya (%53), Hollanda (%50), İtalya (%54) ve Belçika (%48) gibi ülkelerdeki anket katılımcılarının çoğunluğu AB’nin AB’yi olumsuz etkilediği yönünde görüş bildirdi. göç politikası.
Yasadışı göçle mücadelenin öncelikli olması gerektiğine inanan ülkeler arasında Hollanda ve Almanya ilk sırada yer alırken (sırasıyla %70 ve %65), bu ülkeleri Belçika, Fransa ve İtalya (%62, %59 ve %54) yakından takip ediyor. %). ).
Daha fazla kazanan ve kaybeden
Euronews araştırmasına göre, altı ülke arasında önemli bir değişiklik olması durumunda ilerici grupların temsilinde de önemli bir azalma yaşanabilir.
Yeşil Blok’un sandalye sayısının 47’den 32’ye, Yenilenen Avrupa Grubu’nun ise 47’den 36 sandalyeye düşmesi bekleniyor.
Bu düşüş büyük ölçüde Alman Yeşiller ve Fransa Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron’un Rönesans Hareketi de dahil olmak üzere iktidar partilerine yönelik artan şüpheciliğe bağlanıyor.
REKLAMAnketlere göre hem İtalyan hem de Alman sosyalist partileri güçlü kalacak gibi görünüyor.
Ancak Fransa, Belçika ve Hollanda’da eski Avrupa Komisyonu başkan yardımcısı Frans Timmermans’ın iç politikaya dönmesiyle sosyalist partilerin performansının artması bekleniyor.
Şu anda İç Altı’nın parçası olmayan partilerin büyümesini de dikkatle gözlemlemek gerekiyor.
Özellikle iki popülist parti; (Alman Sahra Wagenknecht İttifakı ve İtalyan Beş Yıldız Hareketi) Parlamentonun gelecekteki yapısında dengeleri değiştirmelidir.
Sahra Wagenknecht İttifakı, göç konusunda daha sert bir duruş sergileyerek ve sosyal koşullara daha fazla odaklanarak Alman solundan koptu.
REKLAMNigel Farage’ın Birleşik Krallık Bağımsızlık Partisi (UKIP) ile yaşanan huzursuz ittifak ve bu mecliste siyasi bir sandalye bulma çabalarının başarısızlıkla sonuçlanmasının ardından, Beş Yıldızlı Hareket’in potansiyel 16 milletvekilinin daha önce defalarca reddettikleri Yeşiller’den yana olma ihtimali daha yüksek. Grillini: Kabul edilebilir bir ittifak haline gelebilir.
6-9 Haziran 2024 tarihleri arasında gerçekleşecek ve Avrupa Parlamentosu’nun 720 üyesinin belirleneceği seçimlerin dünyadaki en büyük ve en demokratik olaylardan biri olması bekleniyor.
